Het nieuwe Handboek Specificeren van het CROW is gereed en vanaf oktober 2011 te koop. Het is de opvolger van het Handboek Oplossingsvrij Specificeren uit 2007.
We hebben in Nederland alleen al binnen de GWW sector wel een erg ruim aanbod van ‘praktische handboeken en werkwijzen’ op gebied van Systems Engineering:
- Systems Engineering Handbook (INCOSE)
- “We gaan verbouwen! – Systems engineering dicht bij huis” (INCOSE)
- Leidraad SE (RWS/ProRail/Bouwend NL/Verenging Waterbouwers/NL_Ingenieurs)
- Reader RWS stappenplan SE (RWS)
- SE-wijzer (BAM)
- Handreiking SE (Volkerinfra)
Allemaal willen ze ons (als lezer) praktische werkwijzen, stappenplannen en andere hulpmiddelen leren bij de implementatie van Systems Engineering.
Helaas hebben alle handboeken net iets andere definities, uitgangspunten en jargon, dus het is voor een willekeurige organisatie niet duidelijker op geworden welk handboek te kiezen. Zeker als gekozen wordt om de stappenplannen in kwaliteitsmanagementsystemen te implementeren, moet daar toch een hele bewuste keus achter zitten.
Voor de kennisontwikkeling is het natuurlijk goed dat door de vele publicaties er een soort van onderlinge ‘concurrentie’ ontstaat op welke publicatie de beste is en er dus meer nagedacht wordt. Ik zie ook dat de verschillende handboeken steeds beter worden en (niet geheel toevallig) steeds meer op elkaar aansluiten. Maar ik zie ook dat de publicaties uitgaan van ‘best practices’ en weinig op wetenschappelijke uitgangspunten.
Helaas heeft dit vakgebied in de loop van de tijd al niet uitgeblonken in de omarming van algemeen geaccepteerde definities en uitgangspunten. Toch vind ik dat we meer moeten kijken naar de basis van Systems Engineering en de uitgangspunten van systeemtheorie niet moeten vergeten. Ik zie eigenlijk nooit dat er in de handboeken naar meer wetenschappelijk gefundeerde publicaties verwezen wordt. Er staat (tot nog toe) niet in welke uitgangspunten er gehanteerd zijn bij het schrijven. Welke theorie ligt er aan de handboeken ten grondslag? Kennen we ze nog? In’t veld, Simon, Kroonenberg, von Bertalanffy, De Leeuw, en vele andere systeemdenkers… Welke taal wordt er gesproken; IDEF, UML, SysML of ons eigen ‘GWW-taaltje’? Hebben we door dat er verschillende talen gesproken worden?
De definities en eigenschappen van de gekozen theorie bepalen immers ook de uitwerking. Zou het niet goed zijn om meer discussie over de basis te gaan voeren?
Het is inderdaad niet eenvoudig een handboek te schrijven vanuit zoveel literatuur die ook allemaal anders is. Ik (als auteur van dit nieuwe handboek, met dank aan het blog!) heb getracht zoveel mogelijk kennis uit de publicaties te halen en deze te gebruiken voor dit handboek (zie literatuurlijst). Verder is vooral gezocht naar uniformiteit en aansluiting op:
– iso15288
– leidraadSE voor de gww (kader dat tevens op iso15288 is gebaseerd)
Maar bovenal is gezocht naar de praktische waarde voor de doelgroep. Het is denk ik al weer een miooie ontwikkelstap dat de methode nu aangelsoten is op diverse contractvormen en niet alleen de UAVgc. Zo komen we steeds een stapje verder. Overigens denk ik dat het streven naar uniformiteit goed is, maar is diversiteit ook een groot goed, zeker als het over kennisontwikkeling gaat.
Een grote waarheid. Vele boeken en notities volgeschreven. Al deze boeken hebben het in de kern over hetzelfde, maar zoals een goed consultant betaamd, op detail afwijkend. Op detail een ëigen”taal, op detai een eigen waarheid. Hou het nu eens bij de kern, en pas naar gelang je uitgangspunten de te gebruiken methodieken aan. De 80% geleijke basis geeft bij het uitwerken meer tijd voor de uitzonderingen.