Er is een fundamentele discussie over aannames bij MPG/MKI berekeningen nodig: De Nationale Milieudatabase (NMD) meldde afgelopen week dat de warmtepomp zó slecht scoort qua milieuimpact, dat nieuwe gebouwen amper nog zouden voldoen aan de MPG eisen. (link)
De oorzaak zou liggen aan de elektronica en het koeltemiddel van warmtepompen. De oplossing zou volgens de NMD een tijdelijke verrekenfactor zijn. De vraag voor mij is echter niet of het ligt aan elektronica of koeltemiddel. Mijn vraag is of er niet een fundamenteler probleem is; namelijk de wijze van berekenen en de toegepaste uitgangspunten.
Scope van de MPG berekeningen
Belangrijk is allereerst te weten is dat de MPG alleen rekent aan de milieuimpact van de fabricage en de realisatie. Het dagelijks gebruik van een object en de besparing ten opzichte van een alternatief worden niet meegenomen. Het energiegebruik wordt bij woningen bijvoorbeeld bereken met de BENG-methodiek. De scope van MPG-berekeningen is vrij cruciaal voor een compleet eindbeeld over de milieuimpact. Zie ook dit artikel voor de berekeningen van de betreffende warmtepomp: https://lnkd.in/e5i7HWdq
Aannames en innovaties
Tweede opmerking is dat er aannames worden gedaan over het hergebruik van de materialen na einde levensduur. Bij installaties met een korte levensduur is de aanname bovendien dat deze gedurende de periode van 75 jaar vervangen worden door exact dezelfde installatie. Juist bij installaties die nog flink in ontwikkeling zijn, kun je verwachten dat deze in de toekomst flink beter zullen scoren. Zo kun je verwachten dat (oa door wetgeving) de toegepaste koeltemiddelen over een aantal jaar enorm verbeterd zullen zijn. De exacte mate van deze verbeteringen zijn echter logischerwijs op dit ogenblik moeilijk in te schatten. Ik begrijp dat je een vaste uitgangspunten moet kiezen, maar dat pakt bij innovaties juist ongelukkig uit.
Circulaire strategieën
Deze aanname-discussie van dit specifieke product komt overeen met die over circulariteit strategieën in het algemeen. Zo kan het effect van losmaakbaarheid en modulair bouwen niet worden gewaardeerd, wordt het percentage hergebruik van hout onderschat, wordt downcycling hetzelfde gewaardeerd als upcycling, wordt het opslaan van CO2 (carbon capture) niet gewaardeerd en ontbreken er allerlei technische innovaties en innovatieve biobased materialen in de database. En zo zijn er nog meer bezwaren.
Al deze argumenten werken het toepassen van circulaire innovaties tegen. De positieve effecten van circulaire strategieën kunnen onvoldoende meegenomen bij de besluitvorming in projecten.
Oplossing
Ik denk dat de oplossing niet is om een tijdelijk trucje zoals een verrekeningfactor toe te passen. Er is een fundamentelere oplossing nodig: een bredere consensus over aannames en een bredere scope.
Wat vind jij? Wat merk jij hiervan? Zie ik het verkeerd? Ik ben benieuwd naar jouw mening.
