Als overheden hun ♻ circulaire ambities willen waarmaken, dan is meer drang en dwang nodig. Op 23 januari 2023 publiceerde het Planbureau voor de Leefomgeving het rapport: Integrale Circulaire Economie Rapportage (ICER 2023). Het PBL maakt daarin duidelijk dat de ambities voor een circulaire economie in 2050 zeer ver afligt van genomen maatregelen. Nu kunnen overheden kiezen: Afwachten tot ze gestuurd en gedwongen worden, of zelf het stuur in eigen handen nemen.
De droom in 2050
De ambitie van Nederlandse kabinet én van de Europese Commissie is om in 2050 een volledig circulaire economie te hebben. Alle metalen en mineralen worden dan hoogwaardig hergebruikt of gerecycled. Fossiele brandstoffen zijn volledig vervangen door duurzame bronnen.
Provincies en gemeenten kunnen (!) een aanzienlijk rol spelen. Maar regionale bestuurders ervaren de urgentie van een regionale circulaire economie echter vaak niet, stelt het PBL. Provincies en gemeenten zijn niet goed op de hoogte van relevante wet- en regelgeving. Ook missen ze vaak inzicht in alle maatregelen die ze kunnen nemen.
Werk aan je eigen roadmap
Overheden kunnen een eigen transitiepad (een roadmap) opzetten naar een circulaire economie, het einddoel van2050 is immers bekend. Het mooist is als je een eigen droombeeld kunt neerzetten voor 2050. Ook het ontwikkelen van kennis is op een roadmap te zetten. Welke kennis heb je nodig? Welke ervaringen moet je opdoen? Met wie wil je samenwerken? Moet je kennis inkopen of zelf ontwikkelen? Juist met zo’n droombeeld kun je de inwoners meekrijgen.
Door zelf een roadmap op te stellen kun je tijdig je organisatie voorbereiden. De ministers, wethouders of gedeputeerden kunnen verbeelden wat hun circulaire ambities concreet betekent.
Bovendien is de grote transitie beter behapbaar door deze in kleine acties te knippen. Dit helpt de ambtenaren om een programma op te stellen. Ze kunnen alle activiteiten beter plannen.
Door de acties op een tijdlijn te zetten kun kan het management de voortgang van de transitie monitoren en tijdig bijsturen. Ook is beter te rapporteren wat de voortgang is. De gemeenteraad, tweede kamer of provinciale staten kunnen met die rapportage controleren of de ambities gehaald worden en eventueel meer middelen beschikbaar stellen, of de verwachtingen bijstellen.
