Creativiteit en inspiratie zijn twee krachten die ons in staat stellen om nieuwe dingen te maken, te ontdekken en te ervaren. Maar hoe komen we aan creativiteit en inspiratie? Waar halen we onze ideeën vandaan? Een manier om dat te onderzoeken is om te kijken naar een keten van mensen die elkaar hebben geïnspireerd door de eeuwen heen.
Laten we beginnen met Zarathustra, een oude Perzische profeet die de grondlegger was van het zoroastrisme, een religie die draait om de strijd tussen goed en kwaad. Zarathustra predikte over een goddelijke vonk in elk mens, die aangewakkerd kon worden door de waarheid te zoeken en het goede te doen. Zijn leer had invloed op vele andere religies en filosofieën, waaronder het jodendom, het christendom en de islam.
Een van de mensen die gefascineerd was door Zarathustra was Friedrich Nietzsche, een Duitse filosoof uit de 19e eeuw. Nietzsche schreef een boek genaamd ‘Also sprach Zarathustra’, waarin hij zijn eigen visie op het leven uiteenzette. Hij verkondigde dat God dood was, dat de mens zichzelf moet overwinnen en volgens zijn eigen waarden en normen moet leven. Nietzsche gebruikte Zarathustra als zijn spreekbuis om zijn revolutionaire ideeën te uiten.
Een van de mensen die onder de indruk was van Nietzsche’s boek was Richard Strauss, een Duitse componist uit de 20e eeuw. Strauss componeerde een symfonisch gedicht genaamd Also sprach Zarathustra (Aldus sprak Zarathustra), waarin hij muzikaal het verhaal van Nietzsche’s Zarathustra vertelde. Hij gebruikte verschillende muzikale thema’s om de verschillende stadia van Zarathustra’s ontwikkeling weer te geven, van zijn opkomst uit de grot tot zijn confrontatie met de Übermensch. Het bekendste deel van het stuk is het openingsgedeelte, dat een majestueuze fanfare laat horen die de zonsopgang symboliseert.
Een van de mensen die geraakt werd door Strauss’ muziek was Stanley Kubrick, een Amerikaanse filmmaker uit de 20e eeuw. Kubrick gebruikte het openingsgedeelte van Strauss’ Also sprach Zarathustra als de soundtrack voor zijn film 2001: A Space Odyssey (2001: Een ruimte-odyssee), waarin hij een episch verhaal vertelde over de evolutie van de mensheid en haar relatie met buitenaardse intelligentie. Hij gebruikte de fanfare om twee cruciale momenten in de film te markeren: het moment waarop een aapachtig wezen voor het eerst een bot als wapen gebruikt, en het moment waarop een astronaut een mysterieuze monoliet bereikt die hem naar een hoger niveau van bewustzijn brengt.
Zo zien we hoe creativiteit en inspiratie kunnen worden doorgegeven van persoon tot persoon, van tijdperk tot tijdperk. Elk van deze mensen nam iets van hun voorganger over, maar voegde er ook iets nieuws aan toe. Ze creëerden elk hun eigen unieke werk, dat op zijn beurt weer anderen inspireerde. Zo is creativiteit en inspiratie een eindeloze cyclus, die steeds weer verrast en verrijkt.
Heb jij een idee of persoon die jou al lange tijd heeft geïnspireerd? Wie en waarom? Waar heeft die inspiratie toe geleid?
